| Ton & Tineke | ||||||||||||
|
|
 Ton en Tineke
(origineel Modeste et PomPon) zijn de schepping van Franquin,
de geestelijke vader van Guust. Hun avonturen zijn vooral door interventies
van Felix (een duidelijke voorloper van Guust) of van diens drie neefjes,
minstens zo hilarisch als die van Guust.Eigenlijk is Franquin een tekenaar uit de Robbedoes-stal maar onenigheid met uitgever Dupuis zorgt ervoor dat hij in 1955 een contract bij Kuifje tekent. Omdat de ruzie met Dupuis snel wordt bijgelegd gaat Franquin ook weer voor Robbedoes werken (het Kuifje-contract wordt van 5 naar 4 jaar teruggebracht), waar hij de avonturen van de titelheld gaat maken. Bij Kuifje moet hij een nieuwe serie maken, in dit geval Ton en Tinneke (in het Vlaams met nn). Na vier jaar (190 gags) verlaat hij Kuifje weer en maakt voor Robbedoes ook Guust. Ton en Tineke wordt vanaf 1959 door anderen overgenomen.  Opmerkelijk detail bij Ton en Tineke zijn de huiselijke decors
die opvallen door hun zogenaamde Atomium-stijl: futuristisch aandoende banken, stoelen,
lampen en tafels. Over dat aspect verscheen zelfs een boek: de Droom van een Designer
van Pasamonik & Verhoest. De drie neefjes zijn in de eerste afleveringen
waarin ze voorkomen met z'n vijven (zie 63-02); om tijd te winnen schrapt Franquin
er twee. Tijdgebrek (hij werkt immers tegelijkertijd voor Kuifje en Robbedoes) is er ook
de oorzaak van dat de auto's in Ton en Tineke vrijwel allemaal fantasie-modellen
zijn. Voor Robbedoes moest alles zo natuurgetrouw mogelijk en werd gebruik gemaakt
van veel documentatie op dit gebied.De scenario's zijn in veel gevallen van anderen, zo zijn er bijdragen van Loulou (?), Gody (?), Tibet en Peyo (de bedenker van de Smurfen - waarvoor Franquin op z'n beurt een scenario schrijft) maar vooral van Goscinny en Greg (de laatste levert de meeste scenario's - in een interview zegt hij zelfs meer dan 300 gags te hebben bedacht, wat aan de ruime kant lijkt te zijn); hun bijdragen zijn o.a. herkenbaar omdat ze beiden een eigen buurman aan het verhaal toevoegen. Franquins opvolger Attanasio, wiens versies met ingang van [65-42] in PEP verschijnen laat zich qua scenario's regelmatig bijstaan door Lucien Meys. (Samen werken ze ook aan enkele Spaghetti albums.) Bijna 80 van de 201 gags in PEP zijn van Attanasio. Daarna nemen Mitteï en Walli & Bom Ton & Tineke over. De 7 Peptoe bijlagen uit 1974, bevatten weer de originele Franquin-versies uit de jaren vijftig. In totaal verschijnen in Peptoe 123 verhalen. De volgorde in PEP is niet chronologisch. De originelen van Franquin stammen uit 1955-1959 en verschijnen eerst in Kuifje. Die strips worden eind jaren vijftig in drie en later nog eens in vier albums uitgebracht. In de eerste drie heet Tineke op z'n Vlaams Tinneke en is de Kuifje-vertaling gebruikt. De laatste verzameling bevat de strips in chronologische volgorde. In het Frans verschijnt bij Lombard in de serie Classiques du Rire 1955 een verzameling van 146 gags. |
|
||||||||||
|
|
|
|||||||||||
