Alfred de Wees | ||||||||
Een beer is ook maar een beer -> ![]() Agripinne |
![]() Tot eind 1971 is PEP een exclusieve mannenwereld waar het de tekenaars en schrijvers betreft. Claire Bretécher brengt daar met Alfred de Wees verandering in. Zij is verantwoordelijk voor de tekeningen en samen met Yvan Delporte voor de teksten. Alfred is absoluut geen echte 'meisjesstrip' maar één van de eerste 'sick' humor strips in PEP (in het weeshuis wordt Alfred door zijn medewezen aan zijn duimen aan het plafond opgehangen). De hoofdpersoon is een 'arme weesjongen' maar vooral een sukkel die in zeven sloten tegelijk loopt en van elke oplossing weer een probleem weet te maken. Een constante tranenstroom is daar het bewijs van. ![]() Bretécher is al vanaf 1963 actief als striptekenaar en heeft een imposant euvre op haar naam. In Nederland wordt ze vooral bekend door de serie De Gefrustreerden (Les Frustrés) die in het feministische maandblad Opzij verschijnen (links). In 1973 creëert ze deze serie voor de Nouvel Observateur (albums vanaf 1975). Deze serie is haar meest bekende, een scherpe satire op de links-intellectuele Franse incrowd, met een forse portie zelfspot. Agrippine (vanaf 1988, geheel links) verschijnt vanaf 1988 in albums, tot 2009 verschenen er inmidels acht. Daarnaast publiceerde Bretécher een serie boeken waarin andere karakters een hoofdrol spelen. In Nederland verschenen de gefrustreerden als album (5 delen) terwijl er twee albums van Sonneteke (Cellulite) verschenen. In PEP verschijnen vijf verhalen van telkens vier pagina's: drie aan het eind van 1971, dan een half jaar niks en vervolgens nog twee halverwege 1972. Ook de Robbedoes strip 'Schipbreuk' (met tekst van Cauvin) verscheen als album.
|
|
||||||
|
De homepage van Bretécher. |
|||||||